آیا گوگل باید سخت افزارسازی را جدی بگیرد؟

پوست انداختن غول تکنولوژی

گوگل مدت کوتاهی صاحب موتورولا بود، اما آن را فروخت. «کروم کَست» و «کروم بوک پیکسل»، سخت افزارهایی هستند که گوگل تولیدشان می کند و به نظر می رسد که در این مسیر، جدی است. هم چنین گوگل هر سال با همکاری یکی از شرکت های بزرگ، عضو جدیدی به خانواده ی نکسوس می افزاید تا به تولیدکنندگان دیگر برای تولید گوشی و تبلت اندرویدی خط بدهد، اما برخی کارشناسان معتقدند این ها کافی نیست و خود گوگل باید مستقیما وارد میدان تولید تبلت و گوشی هوشمند شود. اتفاقی که به نظر می رسد با معرفی تبلت پیکسل سی، افتاده باشد. اما همین کارشناسان اعتقاد دارند که پیکسل سی، دقیقا آن قدم سخت افزاری ای نیست که گوگل باید برمی داشت.

1. درهم تنیدن روزافزون سخت افزار و نرم افزار
   اگر پلت فرم های نرم افزاری، سخت‎ افزار ویژه و هدفمند خودشان را داشته باشند، عملکرد بهتری دارند. یکی از مهم ترین دلایل موفقیت اپل، تولید سخت افزار اختصاصی برای سیستم عامل خودش بوده است. حتی مایکروسافت نیز پس از سال ها، مقاومت را کنار گذاشت و با خرید نوکیا و معرفی سری تبلت های سرفیس، وارد کسب وکار سخت افزار شد.
   اپل، به خاطر داشتن ترکیبی منحصر به فرد از کارشناسان سخت افزار و نرم افزار، توانست دو سال زودتر از گوگل و نکسوس، حسگر اثر انگشت را به آی فون و آی پد اضافه کند. دقیقا به همین دلیل در نسل جدید محصولات اپل، شاهد قابلیت لمس سه بعدی (۳D Touch) هستیم. قابلیتی که به نمایشگر دستگاه اجازه می دهد مقدار فشار را تشخیص دهد و بر اساس آن عمل کند. این که قابلیت لمس سه بعدی چقدر موفق بوده هنوز دقیق مشخص نیست، اما با کنترل هم زمان سخت افزار و نرم افزار می توان به بهترین شکل ممکن سراغ این قابلیت رفت. البته شرکت های همکار گوگل می توانند کار مشابهی انجام دهند (مثل «هوآوی» که نوعی قابلیت لمس سه بعدی را معرفی کرده)، اما تجربه ی اپل در پانزده سال گذشته نشان می دهد جادو زمانی اتفاق می افتد که سخت افزار و نرم افزار برای یکدیگر بهینه شده باشند.
2. تبدیل اندروید به تنها پلت فرم گوگل
   گوگل می خواهد در آینده یک سیستم عامل واحد داشته باشد و به همین دلیل، مشغول ادغام اندروید و سیستم عامل کروم (کروم بوک های گوگل) است. در صورت رسیدن به چنین هدفی، اندروید می تواند سیستم عاملی برای لپ تاپ ها و کامپیوترهای شخصی نیز باشد. اگر گوگل موفق شود پلت فرم اندروید را تا این حد توسعه دهد و سخت افزارهای مناسب با آن را طراحی و تولید کند، آن گاه اپل با رقیبی مستقیم روبه رو خواهد شد؛ چنین پلت فرمی می تواند پس از چند دهه، جایگزینی برای کل پلت فرم اپل -یعنی آی مک، مک بوک، آی فون و آی پد (به همراه سیستم عامل هایشان)- شود.
3. گوگل تنها یک شریک سخت افزاری قوی دارد
   گرچه سیستم عامل اندروید بر بازار سیستم عامل های موبایلی مسلط است و بر سهم بازار اپل هم فشار می آورد، اما واقعیت این است که اندروید تنها یک سخت افزارساز (به نام سامسونگ) دارد که هم به بازارهای جهانی دسترسی دارد، هم بخش عمده ای از بازار را در اختیار دارد و هم سودآور است. گوشی سازان دیگر، دست کم یکی از این سه مورد را ندارند. اگر گوگل خودش دست به کار شود و گوشی و تبلت اندرویدی بسازد، آن گاه خیالش راحت خواهد بود که اندروید همچنان به موفقیت هایش ادامه می دهد.
4. محو شدن اپ های گوگل از اندروید
   گوشی سازانی که از اندروید به عنوان سیستم عامل محصول شان استفاده می کنند، اندروید را دقیقا به همان شکلی که گوگل می سازد، روی محصول خود نصب نمی کنند. این شرکت ها اغلب پوسته ی مخصوص خود را روی اندروید می کشند و اپ ها و سرویس های پیش فرض شان را روی آن سوار می کنند. در این نوع شخصی سازی های اندروید، برخی اپ ها و سرویس های گوگل کنار گذاشته می شوند و در نتیجه گوگل درآمدش را از این اپ ها از دست می دهد. متن باز بودن اندروید، دست تولیدکنندگان را از این لحاظ باز می گذارد. «کیندل فایر آمازون» نمونه ی خوبی از این نوع دست کاری هاست. گوگل تاکنون نتوانسته این روال را تغییر دهد و به نظر می رسد گوشی یا تبلتی قدرتمند و محبوب، بتواند سلاح خوبی برای مبارزه با این روند باشد.
5. درگیری حقوقی گوگل با اتحادیه روپا
   اتحادیه ی اروپا مشغول تحقیق روی این موضوع است که درخواست گوگل از تولیدکنندگان گوشی های اندرویدی برای استفاده از اپ های گوگل روی محصولات شان، غیرقانونی است یا نه. عواقب این دادگاه –اگر به ضرر گوگل تمام شود-، می تواند فاجعه بار باشد. این هم دلیل دیگری است بر این که سرنوشت گوگل، باید دست خودش باشد، نه گوشی سازان دیگر.