خواص دانه انگور

بررسی کلی دانه انگور و آشنایی با خواص دارویی و ترکیبات شیمیایی و نحوه مصرف و.....  

Vitis vinifera هم چنین معروف به Vitis coignetiae دانه های میوه انگور، كه زمانی پس از آب گیری میوه دور ریخته می شدند، در حال حاضر منبع تهیه مكمل های غذایی هستند. انگور، نخستین بار حوالی دریاچه خزر كشت می شد و مصرف آن به شكل غذا و نوشیدنی در سراسر كشورهای مدیترانه قبل از نگارش انجیل رواج یافت. یونانیان باستان معتقد بودند انگور دارای فواید فوق العاده ای برای سلامتی است.

تاكنون بیش ترین تحقیق درباره دانه انگور، در فرانسه به چاپ رسیده، با این حال دانه انگور همیشه در وهله دوم تجویز می شد. شركت های تولیدی پس از نایاب شدن پوست بادام زمینی به مصرف دانه انگور پناه بردند. بخش اعظم عصاره دانه انگور كه در آمریكا به فروش می رسد تولید یك شركت ایتالیایی به نام ایندنا است.

مواد موثر
روغنی كه از دانه انگور استخراج می شود حاوی تعدادی از اسیدهای چرب ضروری و مقدار قابل توجهی تركیبات ویتامین ‌E است. یك از جالب ترین مواد تشكیل دهنده دانه انگور را پلی فنل ها (كاتكین) تشكیل می دهند. این تاننی كه پروسیانیدین، لكو آنتو سیانین، پیكنو ژنول یا الیگو مریك پرو آنتوسیا نیدین(OPC) نیز خوانده می شوند جزو آنتی اكسیدان های قوی بشمار می روند. عصاره های تجارتی تهیه شده از دانه انگور حاوی فلاونوییدند و پوست و دانه انگور نیز حاوی تركیبی به نام مهار كننده 5- نوكلئوتیداز است كه به تازگی كشف شده است.

موارد مصرف
از روغن دانه انگور می توان در آشپزی و تهیه غذاها استفاده كرد. این روغن طعم نامطلوبی ندارد و تنها در حرارت بالا بخار می شود. به علاوه، از نظر اسید چرب امگا-6 نیز غنی است.

در اروپا از عصاره دانه انگور برای كمك به بهبود گردش خون استفاده می كنند.

این ماده از اكسیده شدن چربی های خون جلوگیری كرده، مانع از تجزیه پروتئین های موجود در ساختمان رگ ها توسط آنزیم ها می گردد. در آزمایش بر روی حیوانات، عصاره دانه انگور موجب كاهش نفوذ پذیری مویرگ ها شد و ممكن است بر انسان نیز اثرات مشابهی داشته باشد. مویرگ ها در اثر ابتلا به مرض قند یا دیگر بیماری ها شكننده می شوند. در چهار تحقیق كوچك، عصاره دانه انگور بیش از دارونما گردش خون را بهبود بخشید و در نتیجه بیماران درد، تورم، گرفتگی شبانه عضلات، بی حسی و سوزش كم تری احساس می كردند. هم چنین مطالعات نشان می دهند عصاره دانه انگور ممكن است زوال لكه زرد را كاهش داده، قوه بینایی را كه در اثر كار با كامپیوتر و تشعشع ضعیف می شود تقویت كند و نزدیك بینی را كاهش دهد. هر چند به انجام تحقیقات بیش تری در این زمینه نیاز است، اما نتایج فعلی امیدوار كننده است.

پلی فنل موجود در دانه انگور در لوله آزمایش مانع از رشد استرپتوكوك موتانس، باكتری عامل فساد دندان، می شود. این ماده هم چنین مانع از تبدیل ساكارز(قند معمولی) به گلوكان می گردد و شاید به همین دو دلیل دانه انگور در حفظ سلامت دندان موثر باشد. یكی دیگر از فواید بالقوه دانه انگور خاصیت ضدالتهابی آن است.

مقدار مصرف
معمولاً مقدار مصرف دانه انگور، برای حفظ سلامت عمومی،بین 50 تا 100 میلی گرم در روز است. برای اهداف درمانی، مصرف روزانه 150 تا 300 میلی گرم از آن پیشنهاد می شود.

موارد احتیاط
در مورد مصرف این گیاه به مورد احتیاطی خاصی اشاره نشده است.

عوارض جانبی
مطالعات روی حیوانات نشان می دهند برخی از پلی فنل های موجود در دانه انگور برای كبد سمی هستند. به نظر می رسد سایر تركیبات آن حافظ سلامت كبد موش ها باشند و از بروز آسیب های كبدی ناشی از مصرف تتراكلرید كربن جلوگیری كنند. اطلاعات كافی در خصوص این تاثیرات بر انسان در دست نیست.

تداخل های احتمالی
مقدار تانن موجود در دانه انگور نسبتاً زیاد است. بنا بر این بهتر است از مصرف هم زمان آن با آهن مكمل، اگر چه تا كنون گزارشی دال بر تداخل این دو اعلام نشده، خودداری نمایید.