در کنسرت «سینا حجازی» در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران چه گذشت؟

در کنسرت «سینا حجازی» در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران چه گذشت؟

 حتماً دلیل خاصی دارد که «سینا حجازی» با تأکید بر اینکه «این اولین کنسرت رسمی من است»، شانزدهمین شب دی‌ماه را شروعی برای اجراهای زنده خود می‌داند.

او که در کنسرت قبلی خود با ماجراها و اتفاقات عجیب و مختلفی در پشت صحنه برنامه روبه‌رو شده بود، در این برنامه هم با کم ماجرایی دست به گریبان نبود و خودش هم از اتفاقات مختلف و عجیب پشت‌صحنه برنامه‌اش متعجب است: «انگار سر هر کنسرت باید قبل از شروع برنامه یک اتفاقی بیفتد تا من با فرم ایده‌آل روی صحنه نروم.»
 
او این بار قبل از کنسرت شعار «امشب می‌سوزونیم» را برای کنسرت‌اش انتخاب کرده بود که همین دو کلمه باعث شده بود برخی سوءتفاهم‌ها باعث شود او پیش از برنامه‌اش یک دل سیر بخندد و روی صحنه برود و این بار به قول خودش «اولین کنسرت واقعی» خود را روی صحنه ببرد.
 
«بادبادک» اولین قطعه‌ای بود که با تصویرسازی و گرافیک جالب «بزرگمهر حسین‌پور» دنیای شخصی سینا حجازی را به سالن میلاد نمایشگاه آورد و همین ابتدای برنامه سینا اشتباه کنسرت قبلی‌اش را جبران کرد و گفت: «من در کنسرت قبلی‌ام فراموش کردم که بابک صفرنژاد را معرفی کنم و تا این لحظه که روبه‌روی شما هستم، عذاب وجدان داشتم. برای بابک صفرنژاد که هارمونیکای تمام قطعات من را زده، به اندازه دو کنسرت دست بزنید.»
 
حجازی با اجرای چند قطعه به استقبال یکی از پرطرفدارترین قطعات خود یعنی «لیلی» می‌رود و از آن به عنوان طنزی تراژیک یاد می‌کند که همه موفقیت‌ها و اتفاقات خوبی که برایش افتاده را مدیون این قطعه است. «لیلی» با همه سرخوشی‌ها و تلخی‌هایش اجرا می‌شود تا در همین ابتدای کنسرت، شدت هم‌خوانی‌ها به بالاترین حد خود برسد.
 
سینا باتجربه‌تر از قبل شده و بهتر می‌تواند سالن را مدیریت کند و در همان ابتدای برنامه دوستی را که در کنسرت قبلی «کچل‌ترین آرتیست» معرفی‌اش کرده بود، با احترام بزرگمهر حسین‌پور را به حاضرین معرفی و از او به عنوان «یک دوست همیشگی» یاد می‌کند.
 
این دوست خوب که سابقه طولانی در عرصه روزنامه‌نگاری دارد، حتماً نظرات جالبی درباره کنسرت رفیق‌اش خواهد داشت: «شور، سرخوشي و يك‌جور ولنگاري و طنز تلخ در جان ترانه‌هاي «سينا» نفوذ كرده كه اين به كاراكتر خودش مربوط است. اگر هر كدام از اينها را حذف كني، يك جاي كار مي‌لنگد و سينا با هوش و ظرافت خاصي، با تزریق اين خصوصيات به موزيك و ترانه‌هايش كار خود را از ديگر خواننده‌ها و موزيسين‌هاي هم‌سبك خودش جدا كرده و يك‌جور سبك شخصي براي خودش رقم زده است.»
 
یک نفر این وسط از سکوت سالن استفاده می‌کند و با صدای بلند «دیدی داری» را از سینا می‌خواهد تا با جواب جالب سینا روبه‌رو شود: «اون که حتماً. پنج سال صبر کردم مجوز بگیرم تا بتوانم «دیدی داری» را در کنسرت برای شما بخوانم.»
 
«دیدی داری» با همان لحن شوخ و با عبور از کنار قسمت‌های خط‌قرمزی اجرا می‌شود و سینا هم این بار بیشتر حواسش هست که چطور این قطعه را پیش ببرد. حالا نوبت به «ماما» رسیده تا جملات غمگین حجازی برای لحظاتی سالن را در سکوتی تلخ فرو ببرد: «تنظیم‌کننده و رهبر ارکستر من در این کنسرت داریوش بیژنی است که سه ماه پیش مادرش را از دست داد و من می‌دانم که با چه حالی «ماما» را برای اجرا تنظیم کرد.»
 
«زن معمولی»، «رفیق»، «آی دل»، «باریدم»، «تیک تیک تیک»، «خودتی» و... از قطعاتی بودند که سینا حجازی در این برنامه اجرا کرد. در پایان هم «دیدی داری» به درخواست حاضرین در سالن به عنوان قطعه بیز به اجرا در آمد.
 
در این کنسرت چهره‌هایی چون سروش صحت، امید حاجیلی، مهرداد نصرتی، نیلوفر خوش‌خلق، علی اوجی، زهرا عاملی، بزرگمهر حسین‌پور، علی باذل و... از نزدیک بیننده دومین کنسرت سینا حجازی بودند. این کنسرت به همت موسسه آواری دوران برگزار شد.